இந்த வார தியானம்

(Meditation for the Week)

தேவ செய்தி: சகோ.J.இம்மானுவேல் ஜீவகுமார்

நம்மை நாமே

கிறிஸ்துவுக்குள் பிரியமானவர்களே,

நம்மை நாமே நிதானித்து அறிந்தால் நாம் நியாயந்தீர்க்கப்படோம். (1 கொரிந்தியர் 11:31)

நம் வழிகளையும், செய்கைகளையும், நோக்கங்களையும், நினைவுகளையும் கூட தேவனாகிய கர்த்தருக்கு முன்பாக நிறுத்தி, அதாவது பரிசுத்தவேத வசனத்தின் வெளிச்சத்தில் நிறுத்தி, உயிருள்ள, நடுநிலையான மனசாட்சியோடு அவைகளை ஒவ்வொரு நாளும் நாம் நிதானித்து, ஆராய்ந்து பார்த்தாலே நாம் எப்படிப்பட்டவர்களென்று தெளிவாக அறிந்து கொள்ள முடியும். அப்படி அறிந்து கொண்ட நிலையை மறைக்காமல் கர்த்தரிடத்தில் அறிக்கை செய்து அவருடைய உதவியை நாடும் போது அவர் நமக்கு எப்பொழுதும் உதவி செய்ய காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்.

நான் என் அக்கிரமத்தை மறைக்காமல், என் பாவத்தை உமக்கு அறிவித்தேன்; என் மீறுதல்களைக் கர்த்தருக்கு அறிக்கையிடுவேன் என்றேன்; தேவரீர் என் பாவத்தின் தோஷத்தை மன்னித்தீர். (சேலா.) (சங்கீதம் 32:5)

நம்மை நாமே இப்படி நிதானித்து அறிந்து கொள்வதால் என்ன பலன்?

நாம் நியாயந்தீர்க்கப்படும்போது உலகத்தோடே ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கப்படாதபடிக்கு, கர்த்தராலே சிட்சிக்கப்படுகிறோம். (1 கொரிந்தியர் 11:32)

கர்த்தருடைய இரண்டாம் வருகைக்குப் பிறகு நியாத்தீர்ப்பின் நாளிலே மற்றவர்களோடு சேர்த்து நம்மையும், அதாவது எவ்வளவு சொல்லியும் பாவ வழிகளை விட்டு திரும்பாத,கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவை தன் சொந்த இரட்சகராக, ஒரே தெய்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளாத, கர்த்தருடைய பிள்ளை நான் என்று சொல்லிக்கொண்டு எல்லா பாவ காரியங்களையும் செய்கிற மற்றவர்களோடு சேர்த்து நம்மையும் ஆண்டவர் நரக அக்கினி தண்டனைக்கு தீர்ப்புச் செய்யாமல், நாம் நம்மை அறிந்து கொள்ள வாய்ப்புகள் தந்து, நம்மை தமக்கு பிரியமான பரிசுத்த பிள்ளைகளாக மாற்றும்படியாக ஆண்டவர் நம்மை சிட்சிப்பதைக் குறித்தே மேற்கண்ட பரிசுத்த வேத வசனம் நமக்கு விளக்குகிறது. மேலும்,

அன்றியும்: என் மகனே, கர்த்தருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதே, அவரால் கடிந்துகொள்ளப்படும்போது சோர்ந்துபோகாதே. கர்த்தர் எவனிடத்தில் அன்புகூருகிறாரோ அவனை அவர் சிட்சித்து, தாம் சேர்த்துக்கொள்ளுகிற எந்த மகனையும் தண்டிக்கிறார் என்று பிள்ளைகளுக்குச் சொல்லுகிறதுபோல உங்களுக்குச் சொல்லியிருக்கிற புத்திமதியை மறந்தீர்கள். நீங்கள் சிட்சையைச் சகிக்கிறவர்களாயிருந்தால் தேவன் உங்களைப் புத்திரராக எண்ணி நடத்துகிறார்; தகப்பன் சிட்சியாத புத்திரனுண்டோ? (எபிரெயர் 12:5-7)

நான் நேசிக்கிறவர்களெவர்களோ அவர்களைக் கடிந்துகொண்டு சிட்சிக்கிறேன்; ஆகையால் நீ ஜாக்கிரதையாயிருந்து, மனந்திரும்பு. (வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 3:19)

இப்பொழுது தேவனாகிய கர்த்தர் கிருபையாக நமக்கு கொடுத்திருக்கிற இந்த நேரத்தை வீணாக்கி, நம்மை நாம் நிதானித்து அறிந்து கொள்ள மறுக்கும் போது அல்லது நம்மை நாமே நல்லவர்களாகவும், கர்த்தருக்கு பிரியமானவர்கள் என்று நினைத்துக் கொள்ளும் போது,

நமக்குப் பாவமில்லையென்போமானால், நம்மை நாமே வஞ்சிக்கிறவர்களாயிருப்போம், சத்தியம் நமக்குள் இராது. (1 யோவான் 1:8)

எனவே,

நம்முடைய பாவங்களை நாம் அறிக்கையிட்டால், பாவங்களை நமக்கு மன்னித்து எல்லா அநியாயத்தையும் நீக்கி நம்மைச் சுத்திகரிப்பதற்கு அவர் (இயேசு கிறிஸ்து) உண்மையும் நீதியும் உள்ளவராயிருக்கிறார். (1 யோவான் 1:9)

நாம் வேண்டிக்கொள்ளுகிறதற்கும் நினைக்கிறதற்கும் மிகவும் அதிகமாய் நமக்குள்ளே கிரியைசெய்கிற வல்லமையின்படியே, நமக்குச் செய்ய வல்லவராகிய அவருக்கு,சபையிலே கிறிஸ்து இயேசுவின் மூலமாய்த் தலைமுறை தலைமுறைக்கும் சதாகாலங்களிலும் மகிமை உண்டாவதாக. ஆமென். (எபேசியர் 3:20-21)

• You may check archive here

சிலுவையிலும்

கிறிஸ்துவுக்குள் பிரியமானவர்களே,

ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து,  பிதாவாகிய தேவனுடைய சித்தம் நிறைவேற்ற தன்னையே பிதாவுக்கு ஒப்புக் கொடுத்து, இவ்வுலகின் மனுகுலத்தை பாவத்திலிருந்து, அந்தகார இருளிலிருந்து தம் பரிசுத்த இரத்தத்தால் மீட்டு, மீண்டும் பிதாவின் அன்பின் உறவிலே ஒப்புரவாக்கி நிலைநிறுத்தி தேவ சித்தம் நிறைவேற்றினார். ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து  தாமே வழியும், சத்தியமும், ஜீவனுமாயிருக்கிறதினால்,  நித்திய ஜீவ வாழ்வை என்றும் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவுடன் நாம் வாழ நாம் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் ஒன்றே ஒன்று தான். அது, அவர் நமக்காக கல்வாரி சிலுவையில் தம்மையே பழுதற்ற பலியாய் ஒப்புக்கொடுத்து, இறந்து மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்ததை முழு உள்ளத்தோடு நம்பி விசுவாசித்து ஏற்றுக் கொள்வது தான். நம் அக்கிரமங்கள், பாவங்கள், சாபங்கள்,நோய்கள், பிசாசின் சோதனைகள் எல்லாவற்றையும் நமக்காக ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து தம் மீது ஏற்றுக்கொண்டு, நாம் தண்டனை அனுபவித்து பலியாக வேண்டிய இடத்தில், அவர் நமக்காக பலியானதை முழு உள்ளத்தோடு நம்பி விசுவாசித்து ஏற்றுக் கொள்வது தான். இந்த ஒரு நம்பிக்கை நம் வாழ்வையே மாற்றி நம்மை அவரிடம் கொண்டு சேர்க்கும். இந்த உலகில் வாழும்போதும், இந்த உலகத்தை விட்டு மரணத்தின் வழியாக மறு உலகம் சென்ற பிறகும் என்றும் அவர் நம்முடன் இருப்பார். நாம் அவர் பிள்ளைகளாய் என்றும் அழியா வாழ்வோடு அவருடன் பரலோகத்தில் இருப்போம்.

முப்பத்து மூன்றரை ஆண்டுகள் இந்த பூமியில் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து மனிதனாக வாழ்ந்த போதும், அவருடைய மனு வாழ்வின் கடைசி வினாடி வரை சிலுவையில் அவருடைய கடைசி சொட்டு இரத்தமும் இந்த பூமியில் சிந்தப்பட்டு சிலுவையில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த போதும், அந்த மகா பயங்கரமான மரண வேதனையோடும், உடலெல்லாம் நொறுக்கப்பட்டு உடலிலும் சொல்லிமுடியாத வேதனையோடும், ஒட்டுமொத்த மனுக்குலத்தின் பாவ சாபமும் பாரங்களும் அவர் மீது சுமத்தப்பட்டிருந்தபோதும் அவரிடம் மாறாமல் வெளிப்பட்ட ஒன்று  அன்பு. ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் அன்பு. அந்த அன்பு நிறைந்தவராய் சிலுவையில் தொங்கிகொண்டிருந்த போது அவர் மொழிந்த ஏழு திருவார்த்தைகள்:

முதல் வார்த்தை:

அப்பொழுது இயேசு: பிதாவே, இவர்களுக்கு மன்னியும், தாங்கள் செய்கிறது இன்னதென்று அறியாதிருக்கிறார்களே என்றார். அவருடைய வஸ்திரங்களை அவர்கள் பங்கிட்டுச் சீட்டுப்போட்டார்கள். (லூக்கா 23:34)
(தன்னை சிலுவையில் அறைந்த மக்களுக்காய், அவர்கள் செய்வது என்ன என்றே தெரியாமல் செய்கிறார்கள் என்று சொல்லி மிகுந்த அன்போடு தம் பிதாவிடம், சர்வ வல்லமையுள்ள பிதாவாகிய தேவனிடம் அவர்களை மன்னிக்க வேண்டினார்)

இரண்டாவது வார்த்தை:

இயேசு அவனை நோக்கி: இன்றைக்கு நீ என்னுடனேகூடப் பரதீசிலிருப்பாய் என்று மெய்யாகவே உனக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார். (லூக்கா 23:43)
(ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவை அவமானப்படுத்தும்படியாக இரண்டு திருடர்களுக்கு நடுவில் அவர் சிலுவையில் அறையப்பட்ட போதும், அதில் ஒரு திருடன் மனம் வருந்தி, மனம் திருந்தி அவரிடம்  மன்னிப்பு வேண்டி அவரை முழு மனதோடு தன் இரட்சகராக,தெய்வமாக ஏற்றுக் கொண்டபோது அவனை மன்னித்து அவனுக்கு என்றும் அழியா ஜீவ வாழ்வை அளித்து தன் ராஜ்யம், அதாவது பரலோகத்தில் சேர்த்து கொண்டார்.)

மூன்றாவது வார்த்தை:

அப்பொழுது இயேசு தம்முடைய தாயையும் அருகே நின்ற தமக்கு அன்பாயிருந்த சீஷனையும் கண்டு, தம்முடைய தாயை நோக்கி: ஸ்திரீயே, அதோ, உன் மகன் என்றார். பின்பு அந்தச் சீஷனை நோக்கி: அதோ, உன் தாய் என்றார். அந்நேரமுதல் அந்தச் சீஷன் அவளைத் தன்னிடமாய் ஏற்றுக்கொண்டான். (யோவான் 19:26-27)
(ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து சர்வ வல்லமையுள்ள கடவுளாக இருந்தும், இந்த உலகத்தில் தான் மனிதனாக பிறந்து வாழ்ந்து போது, அவருக்கு தாயாக இருந்த மரியாளை தனக்கு அன்பான சீஷனிடம் ஒப்புவித்து, தன் உலக வாழ்வின் கடமைகளையும் பூரணமாக நிறைவேற்றினார்)

நான்காவது வார்த்தை:

ஒன்பதாம்மணி நேரத்தில் இயேசு: ஏலீ! ஏலீ! லாமா சபக்தானி, என்று மிகுந்த சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்; அதற்கு என் தேவனே! என் தேவனே! ஏன் என்னைக் கைவிட்டீர் என்று அர்த்தமாம். (மத்தேயு 27:46)
(இந்த வார்த்தையை ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து சொல்லும் வரை பிதாவாகிய தேவனோடு இருந்த மிக உன்னத உறவை தன் மீது சுமத்தப்பட்ட மனுக்குலத்தின் பாவ சாபத்தால் இழந்து, நாம் இருக்க வேண்டிய இடத்தில் அவர் இருந்து நமக்காக கதறுகிறார்.)

ஐந்தாவது வார்த்தை:

அதன்பின்பு, எல்லாம் முடிந்தது என்று இயேசு அறிந்து, வேதவாக்கியம் நிறைவேறத்தக்கதாக: தாகமாயிருக்கிறேன் என்றார். (யோவான் 19:28)
(தாகமாயிருக்கிறேன் என்று ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து சொல்லும் போது, இரத்தமும் சதையுமாய் முழுமையாக ஒரு மனிதனாகவே தாகத்தில் தவிக்கிறார்)

ஆறாவது வார்த்தை:

இயேசு காடியை வாங்கினபின்பு, முடிந்தது என்று சொல்லி, தலையைச் சாய்த்து, ஆவியை ஒப்புக்கொடுத்தார். (யோவான் 19:30)
(பிதாவாகிய தேவன், தம் ஒரே சொந்த மகனென்றும் பாராமல் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவை நமக்காக கல்வாரி சிலுவையில் ஒப்புக்கொடுக்க, ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவும் மனுக்குல மீட்பை, பாவ மன்னிப்பை தம் இரத்தத்தினால் உண்டாக்கி தம் பிதாவின்சித்தம் முழுமையாக செய்து முடித்து நிறைவேற்றிய பின் அவர் சொன்ன வார்த்தையே " முடிந்தது".)

ஏழாவது வார்த்தை:

இயேசு: பிதாவே, உம்முடைய கைகளில் என் ஆவியை ஒப்புவிக்கிறேன் என்று மகா சத்தமாய்க் கூப்பிட்டுச் சொன்னார்; இப்படிச் சொல்லி, ஜீவனை விட்டார். (லூக்கா 23:46)
(பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் இருந்து ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து மனிதனாக புறப்பட்டு வந்து தேவ சித்தம் யாவும், தனக்கு கொடுக்கப்பட்ட பணிகள் யாவும் செய்து முடித்து நமக்கு முன் மாதிரியாக, பிதாவே, உம்முடைய கைகளில் என் ஆவியை ஒப்புவிக்கிறேன் என்று மகா சத்தமாய்க் கூப்பிட்டுச் சொல்லி மீண்டும் தன் பிதாவிடமே தன் ஆவியை ஒப்புகொடுத்து அவரிடமே சென்று சேர்கிறார்)

நாம் என்றும் பின்பற்ற வேண்டியவர், என்றும் நமக்கு முன் மாதிரியான அன்பின் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து ஒருவரே.

அதற்கு இயேசு: நானே வழியும் சத்தியமும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன்; என்னாலேயல்லாமல் ஒருவனும் பிதாவினிடத்தில் வரான். (யோவான் 14:6)

நாம் வேண்டிக்கொள்ளுகிறதற்கும் நினைக்கிறதற்கும் மிகவும் அதிகமாய் நமக்குள்ளே கிரியைசெய்கிற வல்லமையின்படியே, நமக்குச் செய்ய வல்லவராகிய அவருக்கு,சபையிலே கிறிஸ்து இயேசுவின் மூலமாய்த் தலைமுறை தலைமுறைக்கும் சதாகாலங்களிலும் மகிமை உண்டாவதாக. ஆமென். (எபேசியர் 3:20-21)

• You may check archive here

ஓசன்னா!

(Hosanna - "oh save!", an exclamation of adoration)

கிறிஸ்துவுக்குள் பிரியமானவர்களே,

முன்நடப்பாரும் பின்நடப்பாருமாகிய திரளான ஜனங்கள்: தாவீதின் குமாரனுக்கு ஓசன்னா! கர்த்தரின் நாமத்தினாலே வருகிறவர் ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்டவர், உன்னதத்திலே ஓசன்னா என்று சொல்லி ஆர்ப்பரித்தார்கள். (மத்தேயு 21:9)

ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து, எருசலேம் நகரத்திற்கு வெளியிலிருந்து நகரத்தை நோக்கி ஒலிவ மலைக்கு அருகே வருகிற பொழுது, திரள் கூட்ட மக்களும், சீஷர்களும் அதுவரை ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவினால் செய்யப்பட்ட அளவற்ற அற்புதங்களை, நன்மைகளை, அவர் தம் போதனைகளை நினைத்து மிகுந்த சந்தோஷத்தோடு மேற்கண்ட பரிசுத்த வேத வசனத்தின்படி ஆண்டவரை துதித்து புகழ்ந்து பாடினார்கள்.

அவர் எருசலேமுக்குள் பிரவேசிக்கையில், நகரத்தார் யாவரும் ஆச்சரியப்பட்டு, இவர் யார்? என்று விசாரித்தார்கள். அதற்கு ஜனங்கள்: இவர் கலிலேயாவிலுள்ள நாசரேத்திலிருந்து வந்த தீர்க்கதரிசியாகிய இயேசு என்றார்கள். (மத்தேயு 21:10-11)

ஆனால், ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவோ எருசலேம் நகரத்திற்குள் நுழைந்தவுடன், அந்த நகரத்தை அந்த நகரத்து மக்களை நினைத்து கண்ணீர் விட்டழுதார்.

அவர் சமீபமாய் வந்தபோது நகரத்தைப்பார்த்து, அதற்காகக் கண்ணீர் விட்டழுது, உனக்குக் கிடைத்த இந்த நாளிலாகிலும் உன் சமாதானத்துக்கு ஏற்றவைகளை நீ அறிந்திருந்தாயானால் நலமாயிருக்கும், இப்பொழுதோ அவைகள் உன் கண்களுக்கு மறைவாயிருக்கிறது. (லூக்கா 19:41-42)

காரணம், இந்த எருசலேம் நகரத்தில் வெகு சிலரான மக்களே உண்மையில் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவை தங்கள் மேசியா என்றும், மெய்யாகவே பிதாவாகிய தேவனுடைய ஒரே சொந்த பிள்ளையென்றும் நம்பி அவரை முழு உள்ளத்தோடு தங்கள் இரட்சகராக, தெய்வமாக ஏற்றுக் கொண்டார்கள். ஆனால்,இந்த வெகு சிலரைத் தவிர மற்றவர்கள் அனைவரும் அவரை தங்கள் ஊரைச் சேர்ந்த ஒரு சாதாரண மனிதராக மட்டுமே அவரை ஏற்றுக் கொண்டார்கள். மதத் தலைவர்களும், வேத பண்டிதர்களும், மத போதகர்களுமோ இன்னும் ஒருபடி மேலே சென்று ஆண்டவர் இயேசுவை சர்வவல்ல தேவனுக்கு எதிரியாக பார்த்து அவரை கொலை செய்யவும் முயன்றார்கள். அவர்கள், ஆண்டவர் இயேசு செய்த அற்புதங்களைக் கூட மிகவும் விமர்சித்து, ஆனால் மறுக்க முடியாத அந்த அற்புதங்களின் உண்மையினிமித்தம் வேறு வழியின்றி அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதாயிற்று. பரிசுத்த வேத கட்டளைகளை, நியாயப்பிரமாணத்தை வெறும் சடங்கும், சம்பிரதாயமுமாக கடைப்பிடித்து வந்த அவர்களுக்கு அந்த பரிசுத்த வேதம் முன்னறிவித்த, எத்தனையோ தீர்க்கதரிசிகளின் மூலமாக தீர்க்கதரிசனமாக உரைக்கப்பட்ட, காணக்கூடாத சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனே இந்த மனுக்குலத்தை மீட்கும் மீட்பராக, தங்கள் சொந்த இரட்சகராக மனிதனாக வெளிப்பட்டு ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவாக தங்கள் முன் இருந்ததை அறியமுடியாமல் போனதை நினைத்து, அந்த அறியாமையினால் அவர்கள் சந்திக்கப்போகும் மிகப்பெரும் அழிவையும், பாடுகளையும் நினைத்து ஆண்டவர் மிகுந்த வேதனையோடு கண்ணீர் விட்டழுதார்.

" உன்னைச் சந்திக்குங்காலத்தை நீ அறியாமற்போனபடியால்.."(லூக்கா 19:43).

ஒருவேளை நாமும் இந்த நிலையிலிருந்தால்,  உண்மையாய் ஆண்டவர் இயேசுவை அறிந்து, அவரையே நம் சொந்த இரட்சகராக, கர்த்தராக ஒரே தெய்வமாக முழுமையாய் ஏற்றுக் கொண்டு அவரை தொழுதுகொள்ளாமல், பழக்கத்திற்காகவோ பாரம்பரியத்திற்காகவோ அவரை தொழுது கொண்டால் அல்லது எத்தனை முறையோ ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறித்து கேள்விப்பட்டும் அவரை ஏற்றுக்கொள்ள மனமில்லாமல் போனால் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து நம்மையும் பார்த்து அன்று போலவே இன்றும் கண்ணீர் விட்டழுகிறார்.

மாறாத, அளவற்ற அதே உண்மை அன்போடு இன்று நம்மை அழைக்கிறார். அதிசீக்கிரமாக இரண்டாம் முறையாக இந்த உலகிற்கு நியாதிபதியாக வரப்போகும் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவினிடத்தில் அப்பொழுது நாம் இரக்கத்தையும், மனதுருக்கத்தையும், தயவையும்  எதிர்பார்க்க முடியாது. காரணம், அப்பொழுது அவர் நீதியுள்ள நியாதிபதியாய் இந்த உலகத்தை நியாயந்தீர்க்க வருகிறார். இந்த உலக மக்கள் அனைவருக்காகவும் தன்னையே கல்வாரி சிலுவையில் பாவத்தை போக்கும் பலியாய் அற்பணித்தும் தன்னை நிராகரித்த, மறுதலித்த உலகத்தை நியாயந்தீர்க்க வருகிறார்.

...இதோ, இப்பொழுதே அநுக்கிரககாலம், இப்பொழுதே இரட்சணியநாள். (2 கொரிந்தியர் 6:2)

தாமதமின்றி இன்றே ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவை நம் சொந்த இரட்சகராக, கர்த்தராக ஒரே தெய்வமாக முழுமையாய் ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் தம் பரிசுத்த வழியில் அவருடைய கட்டளைகளை கைகொண்டு அவரில் அன்பு கூர்ந்து அவர் பிள்ளைகளாய்  முடிவு வரை நடப்போம்.

அப்பொழுது ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து இரண்டாம் முறை வரும் போது நாமும் தைரியமாய் துதிக்கலாம்,

கர்த்தரின் நாமத்தினாலே வருகிறவர் ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்டவர், உன்னதத்திலே ஓசன்னா (மத்தேயு 21:9)

நாம் வேண்டிக்கொள்ளுகிறதற்கும் நினைக்கிறதற்கும் மிகவும் அதிகமாய் நமக்குள்ளே கிரியைசெய்கிற வல்லமையின்படியே, நமக்குச் செய்ய வல்லவராகிய அவருக்கு,சபையிலே கிறிஸ்து இயேசுவின் மூலமாய்த் தலைமுறை தலைமுறைக்கும் சதாகாலங்களிலும் மகிமை உண்டாவதாக. ஆமென். (எபேசியர் 3:20-21)